Wil ik al/ooit nog naar huis

Na Vietnam mochten we naar Cambodja. We hadden er zin in want na 2 dagen zouden Bas en Marieke arriveren!

We moesten nogal wennen na aankomst in Phnom Penh. De mensen waarschuwde ons onze tassen onder onze kelding te dragen, geen waardevolle spullen nee te nemen en niet met onze telefoons in de hand over straat te lopen. We werden hier wat onrustig van na 3 landen waar we ons niet onveilig hebben gevoeld. Achteraf gezien was dat in Cambodja ook niet nodig. De mensen zijn er gewoon heel lief en behulpzaam.

Na 2 dagen stonden we met onze mondkapjes op de luchthaven Bas en Marieke op te wachten. Natuurlijk kwamen ze als laatst uit de gate met als goed excuus dat Marieke haar tas niet was gearriveerd.

Na een enerverende nacht, waar een meisje had bedacht in haar slaap dat bas zijn bed een goed alternatief was voor het toilet, zijn we naar de gevangenis en the killing fields geweest.
Dit vertelde ons meer over de historie van Cambodja. We kwamen hier dan ook wat ontdaan van terug. Het is nogal een heftige geschiedenis.

Na Phnom Penh zijn we met de nachtbus naar Siem Riep gegaan. Hier staat de grootste tempel ter wereld genaamd Ankor Wat. Uiteraard hebben wij deze bezocht en het was adembenemend mooi!
Natuurlijk ook nog een marktje bezocht want elke stad heeft een markt en je kan de stad niet verlaten als je de markt niet hebt gezien!

Na Siem Riep hebben we de bus genomen naar Sihanoukville. Ook dit niet zonder enige moeite. Inge en ik hebben even flink ruzie gemaakt met een hele dronken en agressieve rus die natuurlijk naast ons in de slaapbus kwam te liggen. Wij gingen daar niet mee akkoord en voelde ons niet echt veilig naast die man en na wat schelden, slaan, vastpakken (door grote papa bas natuurlijk) en wat getrek en geduw viel de niet zo vriendelijke meneer goed hard uit de bus. (iets met karma) Ik was een kut Europese vrouw en Inge natuurlijk met mij. Nadat deze meneer mij toch nog een keer flink probeerde te slaan sprongen deze keer wel de Cambodjaanse mannen boven op hem. zeiden ons heel snel de bus in te gaan en de buschauffeur zo snel mogelijk weg te rijden. Terwijl dit gevecht gaande was hebben onze mede busgangers de spullen van deze meneer uit de bus gegooid en zodra we weg scheurden (het was namelijk niet meer rijden) begon iedereen te applaudisseren. Bedankt nog pap <3 en konden Inge en ik rustig gaan slapen.

Eenmaal aangekomen in Shihanoukville waren we bij het strand! Het plaatsje zelf had niet heel veel sfeer dus besloten we de volgende dag naar een eiland te gaan. Kog rong samloem.

Aangekomen op dit eiland hadden we een expeditie Robinson gevoel! Er was bijna niets behalve een paar bungalows het water wat prachtig helder, alleen elektriciteit tussen 6 en 12 uur, geen wifi, wit strand, een schommel aan de boom, hangmatten en een serene rust! Wat een super mooie ervaring was dat en wat hebben we daar genoten! Gelukkig door een foutje van mij (ik had een hostel geboekt voor de nacht ervoor, oeps)
konden we in een van de bungalows verblijven! Er was een bungalow voor 4! het andere hostel was namelijk aan de andere kant van het eilandje en daar was geen zand strand en daar woonde iedereen dus het was daar een stuk drukker.

Na 3 dagen gingen we weer verder. Zonder plan wat meestal wel goed uitpakt. Ook deze keer! We hebben een bus gepakt naar Kep een schattig plaatsje in de richting van Phnom Penh. Hier hebben we een scooter gehuurd wat ons de mogelijkheid gaf om ook een kijkje te nemen in Kampot. We zijn naar de krabmarkt geweest en hebben daar de meest verse krab gegeten! Ze werden voor onze neus uit het water gehaald! En we hebben nog een lokaal marktje bezocht!

En dat was alweer onze laatste bestemming. We moesten alweer terug naar Phnom Penh want paps en mams moesten weer naar huis. Inge en ik zijn nog een paar dagen gebleven. We moesten wachten op ons visum voor Myanmar en op onze vlucht. we hadden een heerlijk hostel met een zwembad dus we hebben ons prima vermaakt!

Al met al hebben we het heel erg leuk gehad! Het eten was lekker, de mensen waren heel erg lief en het was fantastisch leuk en gezellig dat papa en mama er 2 weken waren! Bas en Marieke, we hebben het super super leuk gehad met jullie!! Dank daarvoor!

Op naar Thailand.

We hadden tijd over en besloten nog 2 plaatsen in thailand te bezoeken die we beide nog niet eerder hadden gezien. Pai en Koh Phi Phi. Na onze vlucht naar bangkok en een nachtbus naar Chang Mai waren we blij toen we hier eindelijk aankwamen. Bijna vergeten hoe leuk het noorden van Thailand was. We zijn hier lekker wezen stappen de avond voordat we naar Pai zouden gaan. 's ochtens hebben een scooter gehuurd en lekker onvoorbereid op de scooter richting Pai gestapt. De 5 uur durende rit was een lange maar de meest mooie en leuke rit ooit gemaakt op de scooter, dwars door de bergen, heuvel op heuvel af, bocht in bocht uit. Eenmaal aangekomen in Pai hadden we ook zeker geen spijt van onze beslissing hierheen te gaan. Het was een fantastisch hippie dorpje midden in de bergen. Hier hebben we 3 dagen lang met een hele groep Nederlanders opgetrokken en het eten op de avondmarkt was fantastisch. We hebben lekker door Pai heen gereden en hebben de meest fantastische viewpoints bezocht. Bas en Marc besloten ook een scooter te huren en met ons mee terug te rijden naar Chiang Mai. Dit was geweldig en super gezellig. Na 3 uur nam deze reis een iets minder leuke wending. Ik (Inge) gleed hard uit over de kiezels toen er 2 bochten krab na elkaar volgden. Gelukkig reed er op dit moment een hele lieve Australiër met zijn ouders langs die mijn scooter hebben ingeladen en me naar het ziekenhuis hebben gebracht. Niets gebroken, wat een geluk. Sanne, Bas en Marc waren inmiddels gearriveerd. Maar toen moesten mijn wonden grindvrij en schoongemaakt worden. Ik huilend, schreeuwend en scheldend terwijl zij in 2 uur tijd mijn wonden hebben geschropt. Als mummie mocht in het ziekehuis verlaten om nog 3 dagen op rij terug te komen voor eenzelfde tafereel. Na deze dagen nam zuster Sanne deze taak op zich. En hoeveel ik haar ook uitschold ze ging gewoon door. Wat een lieverd!

Maaaaaar als goede afsluiter van deze dag hadden we een dutch hostel gevonden waar we met zijn 4en 's avonds aan de patat, bitterballen en een frikandel speciaal zaten.

Met de nachttrein naar Bangkok, hier een dag wachten en de nachtbus naar Krabi om vervolgens de boot naar Koh Lanta te nemen. Wat een 48 uur durende hel was dat. Eenmaal op dit prachtige rustgevende eiland aangekomen was ons hostel ook nog eens overboekt... en dat terwijl er al zoveel tranen hadden gevloeid de afgelopen dagen. Maar de sterren stonden goed en karma had wat goed te maken want als alternatief kregen we een prachtige bungalow op een resort. Met een bed van 2.50 bij 2 en een fantastische EIGEN badkamer (na 6 dagen kon ik eindelijk weer douchen). We zaten schoon en gelukkig als 2 kinderen op kerst ochtend op onze veranda.
We hebben hier lekker rondgeraced op de scooter (oke 20 km/p door de bergen, ik bij Sanne achterop) maar wat een prachtig en relaxed eiland was dit.

Op naar Koh Phi Phi... okee we hadden een prachtig eiland verwacht en kwamen aan in chersonissos. De hostels waren nog smeriger dan de keuken van de McDonald en het volk wat er rondliep was niet bepaald het backpackende type maar meer het 'ik heb 4 weken vakantie en als ik thuiskom moet mijn lever rijp zijn voor een transplantatie' type.

Als fantastisch lichtpuntje konden we Sheila van de pier ophalen de volgende dag. Zo leuk na 3 maanden elkaar niet te hebben gezien! In deze 3 dagen zijn we naar een livebarretje gewees aldaar buckets gin tonic gedronken, hebben we op het strand gelegen en hebben we een boottour rondom Phi Phi gemaakt welke ons de meeste prachtige onbewoonde eilandjes liet zien.

Na Phi Phi hebben we afscheid genomen van sheila en hebben we het vliegtuig naar Myanmar....